- ازدشمنان دوست، حذرگركني رواست.
- ازدستِ دوست هرچه ستاني شكر بُوَد.
- هرچه از دوست مي رسد، نيكوست.
- از دوست يكي اشارت، از ما به سر دويدن.
- ازهرچه بگذري، سخن دوست خوش تر است.
- اگرخواهي راز تو دشمن نداند، با دوست مگوي.
- با دوستان بساز و بر دشمنان بتاز.
- با دوستان مروت، با دشمنان مدارا.
- با دوست چو بد كني، شود دشمن تو.
- به عالمي نفروشيم مويي ازسر دوست.
- چون كوي دوست هست، به صحرا چه حاجت است.
- چون دوست، دشمن است شكايت كجا برم.
- دشمن دانا به ازنادان دوست.
- دشمنان سه فرقه اند: دشمن و دشمنِ دوست و دوستِ دشمن!
- دشمن چه كند چو مهربان باشد دوست.
- دوست آن به كه بي وفا نَبود.
- دوستان وفادار بهتراز خويشند.
- دوستان را دل نوازي كن كه جانبازي كنند.
-دوست را چيست به زديدن دوست.
- دوست، ما را و همه نعمت فردوس، شما را.
-دوستي با مردم دانا نكوست.
-دوستيِ جاهل، به دوستيِ خرس مي ماند!(1)

پي‌نوشت‌ها:
 

1.نك: ابراهيم شكورزاده، ده هزارمثل فارسي.
 

منبع: نشريه گلبرگ- ش116